کتاب Dire presque la même chose

این یک مقاله نظری در مورد ترجمه نیست، بلکه تصویری از مشکلاتی است که ترجمه از طریق نمونه هایی که اومبرتو اکو تجربه کرده است: به عنوان ویراستار، به عنوان نویسنده، به عنوان خود مترجم. - حتی. این سه بینش است که ما دائماً در متنی که مملو از مثال‌ها و در همه زبان‌ها است، می‌یابیم. Eco از خوانندگان خود می خواهد که چند زبانه باشند و چند زبانی نباشند، نیازی به تسلط بر زبان های ذکر شده برای درک ندارند، زیرا ما همیشه در مقایسه هستیم. وقتی به مفهوم مهم وفاداری می رسیم: اگر او به traduttore-traditore معروف (که فرانسوی ها آن را اختراع کردند) استناد نکند، به ما می آموزد که وفاداری از سرگیری کلمه به کلمه نیست، بلکه جهان به جهان است. کلمات جهان را باز می کنند و مترجم باید همان دنیایی را که نویسنده باز کرده است، حتی با کلمات متفاوت باز کند. مترجمان سنجیدن کلمات نیستند، سنجیده جان هستند و در این ماجرای گذر از دنیایی به جهان دیگر همه چیز مورد مذاکره است. آنجا که می روی، کلمه بیرون است. هر مترجم خوب کسی است که می داند چگونه با الزامات دنیای اولیه به خوبی مذاکره کند تا به دنیای نهایی برسد که تا حد امکان وفادار باشد، نه به حرف بلکه به روح. بنابراین همه چیز در عنوان است. »

کتاب Dire presque la même chose

کتاب Dire presque la même chose

شما میتوانید نظر خود را در مورد این مطلب بیان کنید.

نام

ایمیل ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

وب سایت

نظر شما

کد امنیتی

حروف بزرگ و کوچک یکسان است.

ثبت